

گنجینه ی بی پایان (شرح نهج البلاغه)
یک موضوع، موضوع دنیا و زهد در دنیا و بی رغبتی به حطام دنیا و متاع دنیا[است]؛ این یکی از موضوعاتی است که شما اگر نهج البلاغه را باز کنید، چند صفحه اش را بخواهید مطالعه کنید، ممکن نیست که به این موضوع برخورد نکنید؛ و علی (ع) نسبت به دنیا و حقیر کردن دنیا، تحقیر دنیا، بیانات عجیب و به یادماندنی و کوبنده ای دارد که البته نمونه هایش در نهج البلاغه خیلی زیاد است"
کتاب «گنجینه بی پایان» مجلد چهارم از مجموعه شرحنهجالبلاغه رهبری است.
با توجه به اینکه نهجالبلاغه یک منبع غنی از حکمت و علم است، ترویج مفاهیم آن در جامعه، به ویژه در بین جوانان و نسل جوان، میتواند به توسعه فکری و فرهنگی جامعه کمک بسزایی نماید. از این رو، تأکید بر خواندن و مطالعه نهجالبلاغه و استفاده از آن به عنوان یک راهبرد آموزشی و تربیتی، یک ضرورت فرهنگی محسوب میشود. آیتاللهالعظمی خامنهای (مدّظلّهالعالی) از دوران جوانی با کتاب شریف نهجالبلاغه آشنا بوده و از آن به عنوان یک منبع عظیم معرفت و حکمت بهره مند شده است. ایشان همواره تأکید داشتهاند که انس با این کتاب شریف و تعمیق معارف آن از اهمیت بسیاری برخوردار است و باید در جامعه ترویج یابد. از این رو، در محافل مختلف و به ویژه در حضور جوانان طلبه و دانشجو، به شرح خطبه ها، نامه ها و حکمتهای نهجالبلاغه پرداختهاند. کتاب "گنجینهی بیپایان" شامل شش گفتار از بیانات حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای (مدّظلّهالعالی) است که به مسئلهی شناخت و بررسی جایگاه، اهمّیّت و ویژگیهای نهجالبلاغه میپردازد. در این کتاب، نقش و اهمیت این اثر بزرگ در فرهنگ و تاریخ اسلام بررسی شده و مفاهیم آن به طور دقیق تحلیل میشود. آیتاللهالعظمی خامنهای (مدّظلّهالعالی) در یکی از جلسات شرح نهجالبلاغه، این کتاب را به عنوان آییننامهی انقلاب اسلامی معرّفی کرده و بر تأکید خود بر این موضوع، نشان دادهاند که نهجالبلاغه چقدر برای فهم و تبیین اصول و مبانی انقلاب اسلامی ایران از اهمیت بسزایی برخوردار است. کتاب گنجینهی بیپایان ، به عنوان یک منبع معارف و حکمت، میتواند به گسترش دانش و فرهنگ در جامعه کمک کند. این کتاب میتواند به عنوان یک راهنما و منبع الهام بخش برای تحولات فکری و فرهنگی در جامعه مورد استفاده قرار گیرد و نقش بسزایی در ترویج معارف نهجالبلاغه داشته باشد.
در برشی از کتاب گنجینه بیپایان میخوانیم:
یک موضوع، موضوع دنیا و زهد در دنیا و بی رغبتی به حطام دنیا و متاع دنیا[است]؛ این یکی از موضوعاتی است که شما اگر نهج البلاغه را باز کنید، چند صفحه اش را بخواهید مطالعه کنید، ممکن نیست که به این موضوع برخورد نکنید؛ و علی (ع) نسبت به دنیا و حقیر کردن دنیا، تحقیر دنیا، بیانات عجیب و به یادماندنی و کوبنده ای دارد که البته نمونه هایش در نهج البلاغه خیلی زیاد است"