ضرورت تحصیل علوم و معارف اسلامی

بسمه تعالی

تعلیم، یاددادن و آموزش و تعلّم، فراگیری دانش است. اسلام در این حرکت از همه مکاتب پیش ‌گام‌تر و مصمم‌تر است، به‌طوری‌که آموزش و فراگیری دانش از محوری‌ترین برنامه‌های فردی و اجتماعی این مکتب الهی به شمار می آید.

نخستین آیات الهی که بر نبی مکرم اسلام نازل گردید، بیان‌کننده ارزش قلم و آموزش علم و دانش است. این آیات خط‌ مشی فرهنگی در جهان اسلام را از همان ابتدا ترسیم می‌نماید. در آیات قرآن کریم آموزش علم و پرورش نفوس انسان‌ها از مهم‌ترین اهداف بعثت انبیاء معرفی‌ شده است.

مولا علی(ع) در این باره می‎فرمایند:

لازم‎ترین علم برای تو آن علمی است که قلبت را اصلاح کند و فساد قلبت را بر تو آشکار سازد. 

حضرت امام صادق علیه السلام نیز در باب فهم معارف دین فرموده اند: « لا خیر فی من لا یتفقه من اصحابنا» آن کس که از شیعیان ما باشد اما فقیه در دین نشود ؛در او خیری نیست و « إذا اراد الله بعبد خیرا فقهه فی الدین» اگر خداوند خیر بنده ای را بخواهد، او را در دین فقیه می گرداند.

همچنین امام کاظم علیه السلام فقاهت در دین را کلید بصیرت و راه اتمام بندگی و سبب دستیابی به درجات عالیه معرفی می فرمایند: « تفقهوا فى دین الله، فان الفقه مفتاح البصیرة و تمام العبادة و السبب الى المنازل الرفیعه».

     امام رضا علیه السلام نیز  فرموده اند:

خدا رحمت کند کسی را که امر ما را احیا کند...،علوم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد؛ زیرا اگر مردم نیکویی های سخنان ما را بدانند، از ما تبعیت می کنند.