در پیشگفتار این کتاب آمده است، سرتاسر نهج‌البلاغه امام علی(ع) مشحون از تعالیم حیات‌بخش و آموزه‌های حکیمانه انسان‌ساز است؛ امام گاه به طورویژه بر مَسند تربیت می‌نشیند و آمیزه‌اى از عرشی‌ترین رمز و رازهاى سودمند و شگفتِ این وادى را به بشر ارزانى می‌‌کند.

 در این میان، نامه سی‌ویکم نهج‌البلاغه جایگاه ممتازى دارد و امیرمؤمنان در این نوشته نشان داده که به حق شاه‌باز وادى تعلیم و تربیت است وهمۀ اصول و قواعد آن، در کف با کفایت او بسان مومى است که در زیباترین و دلپذیرترین شکل به تشنه‌کامان این عرصه ارائه شده است.