چکیده

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با ترس از شکست با نقش میانجی خودشفقتی است. روش پژوهش حاضر از حیث ماهیت و روش در طبقة مطالعات توصیفی - همبستگی قرار می‌گیرد و بر اساس هدف، در زمره پژوهش‌های بنیادی قرار دارد. جامعه هدف این پژوهش دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه‌های سراسری شهر تهران بود که از بین آنها حدوداً 100 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آن‌ها سه پرسشنامه ترس از شکست کانروی (2003)، الگوی ارتباطی خانواده ریچی و فیزپاتریک (1994) وخودشفقتی نف (2003) را تکمیل نمودند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و نرم‌افزارهای spss نسخه 29 وamos نسخه 21  استفاده شده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که: الف) الگوی ارتباطی خانواده جهت گیری گفت و شنود میزان ترس از شکست را پیش‌بینی می‌کند.(28/0-) ب)الگوی ارتباطی خانواده جهت گیری همنوایی میزان ترس از شکست را پیش‌بینی می‌کند.(41/0) ج)میزان خودشفقت ورزی میزان ترس از شکست را پیش بینی می‌کند.(78/0-).د)الگوی ارتباطی خانواده با نقش میانجی خودشفقتی میزان ترس از شکست را پیش‌بینی می‌کند.(662/0)