چکیده :

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر موسیقی بر بهزیستی روان‌شناختی، پرخاشگری و حافظه
درمیان هنرجویان موسیقی و افراد عادی است. این پژوهش با طرح علی-مقایسه ای اجرا شد. به این
منظور 42 نفر از هنرجویان آموزشگاه‌های موسیقی و افراد عادی شهر تهران (هر گروه شامل 21
نفر) و هر دو گروه در بازه سنی 20 تا 30 سال بصورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی‌ها
پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989) ،پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و
پرسشنامه حافظه روزمره ساندرلند (1983) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از نتایج آزمون t
مستقل و نرم‌افزار spss نسخه 26 استفاده شد. نتایج نشان داد که میان تاثیر موسیقی بر بهزیستی
روانشناختی، پرخاشگری و حافظه در بین دو گروه هنرجویان موسیقی و افراد عادی معنادار نبوده
است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت همراهی با موسیقی چه به شکل فعالیت اجباری و چه به شکل
فعالیت تفریحی می‌تواند سبب بهبود وضعیت روانشناختی افراد شود.