چکیده

اضطراب اجتماعی عامل مهمی در بسیاری از ابعاد زندگی انسان محسوب می‌شود و صفات
شخصیتی می‌توانند برآن تأثیر گذار باشند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین صفات
شخصیتی درون گرایی و برون گرایی با اضطراب اجتماعی می‌باشد. روش این پژوهش
توصیفی_همبستگی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دختر مقطع کارشناسی تهران
هستند و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 برآورد شد که با توجه به عدم همکاری
دانشجویان و محدودیت های پژوهشگر پرسشنامه توسط 100 نفر به روش نمونه گیری دردسترس
تکمیل شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد شامل پرسشنامه ویژگی های
شخصیتی آیزنک فرم بزرگسال (1975) و پرسش نامه اضطراب اجتماعی کانور (2000) استفاده
شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss برای آمار های توصیفی (میانگین و انحراف
معیار) و آمار استنباطی (بررسی نرمالیتی داده ها و محاسبه همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج
حاصل نشان داد که بین دو متغیر درون گرایی و برون گرایی با اضطراب اجتماعی رابطه معنی
داری وجود ندارد (P>0.05).