چکیده

هدف این پژوهش بررسی مقایسه سلامت اجتماعی، واکنش روانی و جامعه پسندی خانواده‌های دارای فرزند مبتلابه اختلال طیف اوتیسم و خانواده‌های دارای فرزند عقب‌مانده ذهنی بود. این پژوهش با روش همبستگی بوده و جامعه آماری تحقیق 120 نفر بوده که شامل 60  نفر (والدین داری فرزند اوتیسم) از مدرسه استثنایی و 60 نفر (والدین دارای فرزند اوتیسم) است که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از فن پرسشنامه استفاده شد و به این منظور از پرسشنامه سلامت اجتماعی و جامعه پسندی دکتر صفاری نیا و پرسشنامه واکنش روانی استفاده و طراحی و اعتبار یابی شد. داده‌های پژوهش با آزمون آماریT آزمودن جهت مقایسه دو گروه مورد تحلیل قرار گرفتند و یافته‌ها حاکی از آن است که تفاوت معناداری میان دو گروه والدین دارای کودکان عقب‌مانده ذهنی با والدین دارای کودکان اوتیسم ازلحاظ سلامت اجتماعی، و جامعه پسندی وجود دارد؛ ولی میان واکنش روانی والدین دارای کودک اوتیسم و عقب‌مانده ذهنی تفاوت معنی‌دار وجود ندارد. نتیجه پژوهش حاضر اهمیت شناخت هرچه بیشتر والدین با اختلال­های گستره اوتیسم و عقب‌مانده ذهنی و تدوین برنامه‌های درمانی مناسب را مطرح می­نماید و همچنین مشاوره رایگان برای این خانواده‌ها ضروری است.