چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول، شهر تهران است. در این تحقیق روش پژوهش از لحاظ دسته‌بندی تحقیقات، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که در آن رابطه بین هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بررسی شده است.  و همچنین روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای برای انتخاب مدارس و تصادفی منظم برای انتخاب دانش آموزان است. حجم نمونه 40 نفر که 20 نفر دختر و 20 نفر پسر تعین شد. جهت ارزیابی هوش هیجانی دانشجویان از پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ استفاده شده است و معدل دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار گرفته است داده‌های جمع‌آوری شده از اجرای پرسشنامه به کمک نرم افزارspss  نسخه22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و مولفه های خودانگیزی ، خودآگاهی،خودکنترلی، هوشیاری اجتماعی از هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی¬دار  وجود دارد.اما بین مولفه مهارت های اجتماعی از هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. بنابراین به منظور رسیدن به سطح بالایی از مهارت های تحصیلی، علاوه بر توانایی های شناختی کلی، فرد باید به رشد مناسب در جنبه هایی همچون کنترل هیجانات و عواطف دست یابد ، به عبارت دیگر دانش آموزان بدون دستیابی به این مولفه ها که هوش هیجانی را می سازند قادر به یادگیری مناسب و مهمتر از آن به کارگیری بهینه موضوعات درسی نخواهند بود.