هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان علاقه اجتماعی دانشجویان دختر دوره کارشناسی دانشگاه شهید مطهری بود. جامعه آماری در این پژوهش دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی رشته‌های روانشناسی، فلسفه و فقه دانشگاه شهید مطهری در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس ۱۰۰ نفر اندازه‌گیری شد. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع  توصیفی پیمایشی بود و در این پژوهش برای اندازه‌گیری علاقه اجتماعی از پرسشنامه علاقه اجتماعی کراندال استفاده شد. برای تحلیل داده‌های این پژوهش از روش کمی -توصیفی استفاده شد که در آن داده‌های جمع‌آوری شده توسط پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده و با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی، خلاصه و طبقه‌بندی شد همچنین شاخص‌های میانگین، میانه و انحراف معیار نیز مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل یافته‌ها نشان داد که رشته روانشناسی با میانگین ۱۲/۹۵ علاقه اجتماعی بالاتری را نسبت به رشته فقه و فلسفه به ترتیب با میانگین ۱۰/۵۴ و ۷/۳۷ نشان داده است. همچنین طبق تفسیر پرسشنامه علاقه اجتماعی کراندال هر دو رشته روانشناسی و فقه علاقه اجتماعی سطح بالایی را نشان دادند و رشته فلسفه سطح علاقه اجتماعی در مرز پایین تا متوسط را نشان داده است. پس از مطالعات به این نتیجه رسیدیم که متغیر رشته تحصیلی در میزان علاقه اجتماعی آزمودنی‌ها تأثیری چندانی نداشته است.