در ماه دسامبر ۲۰۱۹ نوع جدیدی از ویروس کرونا در جهان گسترش پیدا کرد. با توجه به قدرت شیوع و انتقال بیماری، محدودیت‌هایی نظیر قرنطینه خانگی اعمال شد که علیرغم پیامدهای مثبت، موجب بروز اثرات منفی روان‌شناختی در سطح جامعه گردید. همان‌طور که می‌دانید استرس زیاد ضریب ایمنی بدن را کاهش می‌دهد و فرد را در معرض ابتلا به ویروس کرونا قرار خواهد داد، تقویت آرامش و روحیه امید با کمک آموزه‌های دینی و معنویات می‌تواند گام ارزنده‌ای در حفظ سلامت روانی و جسمی افراد جامعه باشد؛ بنابراین این پژوهش قصد دارد به طور خاص به سلامت روان دانشجویان در این شرایط بپردازد و بررسی کند قرنطینه خانگی چه رابطه‌ای‌ با ایجاد استرس، اضطراب و شکل‌گیری علائم افسردگی و ابتلا به آن در این افراد داشته است؟ همچنین با توجه به نقش مؤلفه‌های مذهبی و معنوی در سلامت روان، این پژوهش به بررسی رابطه پایبندی مذهبی در کنار رعایت قرنطینه خانگی با استرس، اضطراب و افسردگی می‌پردازد.

مواد و روش‌ها:

روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه شهید مطهری واحد خواهران تهران که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند، می‌باشد. حجم نمونه ۳۵ نفر بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه اینترنتی محقق ساخته جمعیت شناختی و بررسی میزان رعایت قرنطینه خانگی، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی DASS-21 و پرسشنامه پایبندی ‌مذهبی جان بزرگی (۱۳۸۸) استفاده شد. نتایج به دست آمده با رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها:

نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین میزان رعایت قرنطینه خانگی و استرس، اضطراب و افسردگی همبستگی معناداری وجود ندارد (۰/۰۵P>)؛ اما بین پایبندی مذهبی و استرس، اضطراب و افسردگی همبستگی منفی و معناداری مشاهده شد (۰/۰۵P<). همچنین طبق نتایج رگرسیون چندگانه میزان رعایت قرنطینه خانگی و پایبندی مذهبی به ترتیب ۲۶/۷ درصد واریانس استرس، ۳۲/۸ درصد واریانس اضطراب و ۳۶/۶ درصد واریانس افسردگی را پیش‌بینی می‌کنند.

نتیجه‌گیری:

با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان گفت کسانی در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا پایبندی مذهبی بالاتر و معنویت بیشتری داشته باشند، میزان استرس، اضطراب و افسردگی آن‌ها پایین‌تر خواهد بود و از سلامت روان بیشتری برخوردار هستند.