پژوهش حاضر با هدف «بررسی رابطه خود ابرازگری هیجانی با شادکامی و رضایت زناشویی
زنان» انجام گرفت.روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری را کلیه زنان
متاهل تشکیل داده اند؛ و حجم نمونه 86 نفر تعیین گردید.شیوه نمونه گیری در این پژوهش به
صورت غیر احتمالی در دسترس بود. پرسشنامه هایی که جهت جمع آوری اطلاعات از گروه نمونه
در نظر گرفته شدند عبارت اند از: مقیاس شادکامی آکسفورد(2011)،مقیاس رضایت زناشویی انریچ
فرم کوتاه(1998)،مقیاس ابرازگری هیجانی کینگ و امونز(1990).
برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها از شاخص های آماری میانگین،انحراف معیار،چولگی و کشیدگی
وضریب همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار اس پی اس اس- 26 استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین خود ابرازگری هیجانی با شادکامی رابطه معناداری وجود دارد،اما بین
شادکامی و رضایت زناشویی و همینطور بین خود ابرازگری هیجانی با رضایت زناشویی رابطه
معناداری یافت نشد.

کلید واژه: خود ابرازگری هیجانی،شادکامی، رضایت زناشویی