ازدواج به‌عنوان عالی‌ترین رسم اجتماعی، برای دستیابی به نیازهای عاطفی و در نهایت رسیدن به
کمالی که مطلوب انسان‌ها است به شمار می‌رود. اما امروزه عواملی موجب ناپایداری این بنیان اساسی
خانواده‌ها شده است و ناسازگاری‌هایی را میان زوجین ایجاد کرده است. این پژوهش باهدف بررسی
تأثیر هوش معنوی بر سازگاری و ثبات تعاملات زناشویی زوجین صورت‌گرفته است. جامعه آماری این
پژوهش زوجین شهر تهران است که با روش نمونه‌گیری تصادفی نمونه ۱۰۰ نفری انتخاب شدند.
جمع‌آوری اطلاعات به روش میدانی و با استفاده از پرسش‌نامه صورت گرفت و اطلاعات
به‌دست‌آمده از گردآوری داده‌ها در نرم‌افزار آماری spss با روش همبستگی پیرسون مورد تحلیل و
تفسیر قرار گرفت.
نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که هوش معنوی با سازگاری زناشویی همبستگی و معناداری بالایی
دارد؛ اما متغیر ثبات تعاملات زناشویی همبستگی کمی دارد.