چکیده :

پژوهش حاضر باهدف مقایسه عاطفه خودآگاه و هوش هیجانی در افراد دارای نشانگان اختلال شخصیت نمایشی و افراد بهنجار است. جامعه آماری پژوهش، کاربران فضای مجازی در سال 1400 در نظر گرفته شدند که از طریق فرمول کوکران تعداد 128 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه چند محوری بالینی میلون، پرسشنامه هوش هیجانی شوت و پرسشنامه عاطفه خودآگاه Tosca مورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. آمار توصیفی شامل جدول و نمودار میباشد. در آمار استنباطی برای بررسی فرضیه ها از روش آماری تی مستقل استفاده شده است.

با توجه به یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که بین هوش هیجانی افراد دارای نشانه های اختلال شخصیت نمایشی و افراد بهنجار تفاوت معناداری وجود دارد(05/0 <P) و افراد دارای نشانگان اختلال شخصیت نمایشی در تمامی مولفه های هوش هیجانی از نمرات بالاتری برخوردار هستند. همچنین بین عاطفه خوداگاه افراد دارای اختلال شخصیت نمایشی و افراد بهنجار تفاوت معناداری وجود دارد(05/0 <P) وافراد بهنجار در مولفه های مستعد بودن به صفت شرم، بی تفاوتی کردن و برونی کردن نسبت به افراد دارای نشانه های اختلال شخصیت نمایشی از نمرات بیشتری برخوردارند.  نتایج این مطالعه کاربرد بیشتر هوش هیجانی در افراد دارای نشانگان اختلال شخصیت نمایشی را نشان میدهد.