این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ سبک‌های فرزندپروری والدین با میزان مسئولیت‌پذیری در بزرگسالی در شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام گرفت. جامعۀ آماری در پژوهش حاضر، دانشجویان دختر و پسر دانشگاه‌های شهید مطهری (ره)، رفاه، شاهد و دانشگاه‌های آزاد شهر تهران می‌باشند که در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه، ۵۰ دانشجوی دختر و ۵۰ دانشجوی پسر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. این نکته هم قابل توجه است که به دلیل ویروس منحوس کرونا و وجود محدودیت‌ها، تعداد نمونه ۱۰۰ نفر در نظر گرفته شده است. این پژوهش با روش نمونه‌گیری غیر احتمالی در دسترس است. برای سنجش متغیرهای پژوهش، از پرسشنامۀ سبک فرزندپروری بامریند (۱۹۷۳) و پرسشنامۀ مسئولیت‌پذیری گاف (۱۹۸۴) استفاده شد. در این پژوهش، تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون نرمال بودن داده‌ها و همبستگی است و همچنین شاخص‌های آماری توصیفی نیز مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین سبک‌های فرزندپروری والدین با میزان مسئولیت‌پذیری در بزرگسالی رابطه وجود دارد.