۲۸ ربیع‌الثانی؛ سالروز رحلت عالم بزرگ و مدافع حریم ولایت علامه امینی رحمه‌الله علیه
عبدالحسین امینی فرزند میرزا احمد امینی، در سال ۱۳۲۰ قمری در تبریز و در خانواده ای از اهل علم به دنیا آمد. پدرش از ائمه جماعات و از علمای موجه تبریز بود و جدّش «مولا نجفعلی»، مشهور به «امین الشرع» و از همین رو نام خانوادگی ایشان «امینی» است.
علامه امینی، در مدارس تبریز، مقدمات علوم را آموخت و پس از فراگرفتن قرآن و مقدمات، به تحصیل فقه و اصول پرداخت و در درس عالمانی چون سید مرتضی خسروشاهی و شیخ حسین «مؤلف هدایة الانام» حاضر شد. ایشان در ۲۲ سالگی از تبریز به شهر مقدس نجف رفت و در درس عالمانی مانند سید محمد فیروزآبادی و سید ابوتراب خوانساری حاضر شد.
علامه امینی در ۳۵ سالگی از مراجعی همچون سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی اجازه اجتهاد و روایت دریافت کرد و به تبریز رفته، مجددا به شهر مقدس نجف بازگشت.
علامه امینی تالیفات گرانبهایی را در طول ۷۰ سال عمر خود برای جهان تشیع به یادگار گذاشت که شناخته شده ترین آنها کتاب «الغدیر فی الکتاب والسنة والأدب» است که به الغدیر معروف شده است.
نگارش کتاب الغدیر در حدود ۴۰ سال به طول انجامید که روزانه ۱۶ ساعت از وقت علامه به آن تعلق داشت. ایشان با نام‌بردن از ۱۱۰ تن از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین ـ که حدیث غدیر را روایت کرده‌اند ـ ولایت مطلقه ائمه معصومین علیهم السلام را از طریق اثبات خلافت بلافصل امیرالمومنین علیه السلام اثبات کرده و سپس ولایت غیر معصوم را نفی نموده است.
سر انجام علامه امینی رحمة الله علیه در روز جمعه ۲۸ ربیع‌الثانی ۱۳۹۰ قمری و در سن ۷۰ سالگی درگذشت. پیکر علامه امینی پس از طواف دادن بر گرد آستان مقدس علوی به وصیت خود وی، در حجره‌ای از کتابخانه امیر المؤمنین علیه السلام که خود بنیانگذار آن بود، به خاک سپرده شد. این کتابخانه در زمان تاسیس ۵۰۰۰۰۰ عنوان کتاب در زبان‌های مختلف و حدود ۷۰۰۰۰ عنوان کتاب خطی داشت که تا به امروز بر تعداد آن افزوده شده است.